Το πιο σημαντικό μέχρι το επόμενο

Ο Άρης εκτός συγκλονιστικού απροόπτου θα βρίσκεται στα πλει οφ της Σούπερ Λιγκ και θα συμμετέχει για δεύτερη σερί χρονιά στο Γιουρόπα Λιγκ, εκκινώντας από τον β' προκριματικό γύρο. Ότι συνέβη δηλαδή και πέρσι. Δεν συνιστά κάποιο κατόρθωμα με την συνολική ποιότητα του ελληνικού πρωταθλήματος και τον τιμωρημένο Παναθηναϊκό (εκτός αν αυτό ανατραπεί). Είναι όμως μια επιτυχία γιατί συνεπάγεται συνέχεια, σταθερότητα, καθιέρωση στις τοπ ομάδες. Μια επιτυχία μάλιστα που λαμβάνει μεγαλύτερη αξία εφόσον συνυπολογιστούν τα εξής.

Ότι η ομάδα δεν ενισχύθηκε, παρά μόνο με ένα ποδοσφαιριστή (Ντούρμισαι) τον Γενάρη κι αυτόν μέσα από χίλια κύματα και παράλληλα δεν της δόθηκε η δυνατότητα να κάνει επαγγελματίες ούτε δυο «μικρούς» από την ομάδα Κ19. Παίζει συνεχώς με τους ίδιους 13-14 παίκτες και δεν μπόρεσε να κάνει έστω 2-3 προσθήκες σε θέσεις που πονούσε με ό, τι συνέπειες απορρέουν από αυτό. Δεν είχε σε κανένα από τα ντέρμπι της ξένο διαιτητή και έχει κάθε δικαίωμα να διαμαρτύρεται για την απώλεια κάποιων βαθμών από λάθη διαιτητών, βοηθών και χειριστών του VAR. Η βαθμολογική του συγκομιδή ασφαλώς θα μπορούσε να είναι καλύτερη αν δεν πετούσε άδικα κάποιους βαθμούς στην έδρα του, αλλά έστω και έτσι ο ένας φετινός στόχος φαίνεται να επιτυγχάνεται.

Το κύπελλο είναι το κάτι παραπάνω. Το βηματάκι πιο πέρα στην λογική του να ψηλώνει κάθε χρόνο και λίγο περισσότερο το club. Μια μίνι υπέρβαση αλλά ταυτόχρονα και ο πιο σύντομος δρόμος προς την επιτυχία και την διεκδίκηση ενός τροπαίου που είναι ο διακαής πόθος του οργανισμού. Ο επαναληπτικός αύριο στο Περιστέρι και άλλα δυο παιχνίδια στα ημιτελικά εφόσον προκριθεί. Αυτή την μεγάλη επιθυμία του κόσμου για το κύπελλο την αισθάνονται εδώ και καιρό παίκτες και προπονητής. Καθημερινά σχεδόν γίνονται αποδέκτες παροτρύνσεων από τον κόσμο να φτάσουν φέτος ως το τέλος του δρόμου. Θα το νιώσουν και το απόγευμα στο αεροδρόμιο. Τους έχει γίνει βίωμα, έμμονη ιδέα. Έχουν αντιληφθεί την σημασία του. Δεν γνωρίζω αν τους προσθέτει πίεση. Κίνητρο πάντως τους δίνει. Φάνηκε από την τρέλα του Ιντέγε να είναι στην αποστολή και να βοηθήσει έστω και λίγο.

Πάμε λίγο και στο αγωνιστικό της ρεβάνς του 0-0 στο Βικελίδης. Περίεργο σκορ αλλά και βολικό εφόσον ο Άρης βάλει απλά ένα γκολ. Δύσκολα ο Ατρόμητος να του βάλει δυο μετά. Ο Ενινγκ λογικά έχει έναν χρήσιμο οδηγό από το πρώτο παιχνίδι για το τι τον περιμένει αύριο. Κλειστοί χώροι, αμυντική συνοχή, ντουμπλάρισμα στο μαρκάρισμα των ατού (Φέτφα, Γκάμα κλπ) και καλείται να βρει τον τρόπο να απεγκλωβιστεί από την αυτή την τακτική του αντιπάλου. Να ξεκλειδώσει την άμυνα της ομάδας του Παντελίδη ώστε να απλοποιήσει τη διαδικασία. Πρόσωπα δεν σκοπεύει να αλλάξει ο Γερμανός. Δεν το έκανε ούτε στην Τρίπολη. Εύχεται όμως να είναι σε καλύτερη μέρα οι παίκτες κλειδιά του φετινού Άρη. Ο Γκάμα, ο Ματίγια, ο Σάσα, ο Λάρσον, ο Ντιγκινί. Τον Φετφατζίδη δεν τον βάζω καν στην ίδια μοίρα αφού είναι σταθερά σε ένα υψηλό επίπεδο απόδοσης.